‘Heb een boot en werk je dood’ is een bekende uitspraak onder bootbezitters. Gelukkig loopt het niet zo’n vaart, maar aan werk heeft het niet ontbroken de afgelopen jaren. Nadat we in het vroege voorjaar van 2020 – Corona was net in ’t land – de Lotus kochten, wisten we direct dat er wel wat werk aan het schip zou zijn. Volgens de vorige (eerste) eigenaar, die er in 14 jaar de wereld mee rond heeft gevaren, zou het een kwestie van een maandje of twee klussen worden om het schip weer helemaal klaar te hebben voor een nieuwe lange reis. Dat pakte, zoals verwacht, dus iets anders uit.
Tijdens de aankoopkeuring, uitgevoerd door Olav Cox, werd al direct duidelijk dat er enkele serieuze aandachtspunten waren. Zo waren de aluminium pijpen die het water uit de kuip naar buiten moeten leiden vrijwel door-gecorrodeerd en was de glasvezel/epoxylaag waar ze door de romp gingen aangetast. De vochtmeter sloeg daar vol in het rood, dus een grondige reparatie was nodig. Er kwamen nog diverse andere zaken aan het licht, zoals het ontbreken van een ontluchting in de gasbun, gecorrodeerde afsluiters, een ondeuglijke walstroomaansluiting etc. Na onderhandeling over de te verwachten reparatiekosten werd de koop alsnog gesloten. We waren dusdanig gecharmeerd van het schip dat we de uitdaging zijn aangegaan.
2020, het begin van een refit
Bij Jachtwerf Rexwinkel werden de loospijpen, gasbun en walstroomaansluiting aangepast en alle huiddoorvoeren vervangen. Ook de motor had aandacht nodig en daarvoor hebben we Bootservice Brans uit Eindhoven ingeschakeld. De Yanmar 44 pk met ca. 7700 draaiuren die erin lag, lekte aan alle kanten, stond hevig te schudden en had duidelijk onderdruk op de cilinders, een teken dat op zijn minst een revisie nodig zou zijn. Na wat rekenwerk kwamen we tot de conclusie dat we ‘voor ietsje meer’ ook een nieuwe Solé Mini 44 konden aanschaffen.
2020 – 2021, Op de wal in Eindhoven
Om het vervangen van de motor en aanpak van het onderwaterschip mogelijk te maken hebben we eerst bij Neutmast in Middelharnis de mast eraf laten halen en vervolgens zijn we als motorboot naar de jachthaven in Eindhoven gevaren. Dat ging nèt met onze diepgang van 2 meter. In de haven van WSV Beatrix zaten we met de kiel in de blubber en het aanbrengen van de hijsbanden onder de portaalkraan was nog even een uitdaging.
Eenmaal op de kant in Eindhoven hebben we met behulp van balken en PVC-pijpen een tent over het schip gebouwd, waarna het klussen kon beginnen.
Schuren van de oude Coppercoat om daarna nieuwe lagen Coppercoat aan te kunnen brengen was een ‘hell of a job’. Gelukkig waren vrienden, zoonlief en mensen van PZV-zeezeilen regelmatig bereid om te komen helpen. Die winter van 2020 -2021 ging er vrijwel geen dag voorbij of ik was wel bij de boot te vinden, danwel thuis aan onderdelen het klussen. We hebben o.a de volgende zaken aangepakt:
- onderwaterschip geschuurd en nieuwe Coppercoat aangebracht
- nieuwe motor ingebouwd, inclusief nieuwe accu’s en Victron Multiplus lader/omvormer
- aanpassen motorluik voor betere toegang/bereikbaarheid van de motor
- heel veel oude bedrading verwijderd en nieuwe bedrading aangelegd
- maken van een compleet nieuw switchpanel bij de kaartentafel, met nieuwe apparatuur
- de brandstoftank ontdoen van ca 5 cm bacterie-drap waardoor de tankbodem was aangetast (Bodem voorzien van nieuwe tank-epoxycoating)
2021 – 2022, verder klussen in Colijnsplaat
In het seizoen ’21-’22 zijn we weer vanuit Eindhoven naar Colijnsplaat gevaren. De nieuwe Solé Mini 44 loopt als een zonnetje. Maar het einde van de refit was nog niet in zicht. De kluslijst in de winter van 2021-2022 bestond o.a uit:
- vervangen van de ankerlier (de oude was echt niet meer te redden)
- inbouwen van een nieuwe Raymarine stuurautomaat, met aandrijving (type2) op de roer-as
- reparatie van de mast door Neutmast, want deze bleek een gevaarlijke verzwakking te hebben als gevolg van een niet goed uitgevoerde eerdere reparatie
- en nog tal van andere klussen….
2022 – 2023, 8 weken in de werkhal van DeltaYacht
In de zomer van 2022, tijdens onze tocht naar Denemarken, kwamen we tot de onaangename ontdekking dat sommige delen van het doghouse in slechte staat verkeerde. Langs de raamlijsten was het hout (multiplex) flink vochtig, zichtbaar door blaasjes in de verf. Er bleek zelfs houtrot in te zitten. Om dit te kunnen repareren moet de boot helemaal droog staan. In februari – maart konden we hiervoor de werkhal van DeltaYacht in Colijnsplaat gebruiken. Om te voorkomen dat we in die periode heel veel autokilometers zouden moeten maken, hebben we 2 maanden een sta-caravan in Colijnsplaat gehuurd, op slechts een paar minuten rijden van de (verwarmde) werkhal.
Er is veel gebeurd in die twee maanden:
- alle portlights van de kajuit vervangen
- doghouse-ramen verwijderen en plaatselijke stukken hout vernieuwen
- de reparatiedelen voorzien van glasvezel-epoxy
- reparatie van een drinkwatertank met hout-epoxy
- binnenzijde van beide drinkwatertanks voorzien van nieuwe epoxycoating (speciaal voor food/drinkwater toepassing)
- kajuit/opbouw volledig schuren, plamuren en opnieuw aflakken met DoubleCoat
- kajuitdak voorzien van KiwiGrip antislipverf
- vervangen van zonnepaneel op doghouse
- kitnaden van Kamelenzit uithalen en opnieuw kitten (zeer tijdrovend werkje…)
- oplossen van een 12V spanningsprobleem dat werd veroorzaakt door een niet goed geïnstalleerde Victron Multiplus omvormer (is eigenlijk een apart verhaal…)
- lassen van schroefasuithouder die door dit spanningsprobleem was door-gecorrodeerd.
2023 – 2024 De laatste Lotus-loodjes?
In april 2023 ging de Lotus weer te water, steeds meer lijkend op een vrijwel nieuwe boot. “We zijn er bijna, maar nog niet helemaal”, want er blijven nog enkele zaken te doen alvorens we kunnen vertrekken voor een oceaan-oversteek. Zo heeft de windvaan-besturing nog aandacht nodig en deze willen we in 2024 weer op het schip gemonteerd hebben. Ook werken we nog aan wat zonbescherming door een bimini op het achterschip, en nog tenminste één extra zonnepaneel staat op het wensenlijstje.